ONİKİNCİ BÖLÜM
Mevsim dolayısıyla varlığını daha az hissettiren kırmızı palmiye böceği varlığını sürdürüyor. Gerekli önlemler şimdiden alınmazsa, Şubat ortalarından itibaren baş edilemez hale gelecektir. Büyükşehir Belediyemiz yetişmiş uzmanı ile savaşıyor. Umarız bu savaş sınırlı alanda kalmaz ve daha geniş alanlarda yapılır.
ÖNCE SİTEM
1960 yıllarda hem de Ziraat Fakültesiyle öğretime başlayan Çukurova Üniversitemizin eğitim düzeyine laf söyleyemeyiz. Ne var ki, bu güzide kurum zaman zaman Adana’dan uzak gibi duruyor. Ya da, bende öyle bir izlenim bırakıyor. Örneğin kampüsteki palmiyeler böceğin baskısına çoktan girmiş olmasına karşın adeta görmezden geliniyor. Halbuki,
en önce üniversite harekete geçip belediyeleri uyarmalı ve olayı takibe almalıydı. Yapmadılar, tersi oldu.
ŞİMDİ MAGAZİN
Tarım Bakanlığı’ndan gelen istek üzerine Batı Akdeniz ve Ege kıyılarındaki önemli merkezlere gidip böceği ve mücadele yollarını anlatmaya çalıştım. Antalya Tarım İl Müdürlüğünden Gülsen Hanım’ın o misyon sürecinde verdiği desteği şükranla anıyorum. Bu kadar olabileceğine asla inanmazdım; Bu ilimizin her yanında yüzlerce beş yıldızlı otel varmış. Hepsinin de bahçelerinde gözde ağaç palmiyeler. Seçilmiş birkaç tanesini ziyaret ettik. Klasik usulde, yani kesip yakarak halletmeye çalışmışlar. Bu nedenle de bulaşmayı arttırmışlar. Slaytlarla yardımcı olmaya çalıştım ve sonradan da çalışmaların yararlı olduğunu gördüm.
Antalya Merkezde de pek çok ağacın ölmekte olduğunu fark ettim. Belediye, Çalıştayımıza ilgi göstermemişti. Gülsen Hanım’ın aldığı randevuyla ilgili daire başkanını ziyaret ettik. “Bizde o dediğiniz yok!” dedi. Daha sözünü bitirmeden “Var!..” dedim. Ondan ”Yok!”, benden “Var!” birkaç tur döndükten sonra, “Giriş kapınızın tam önündeki palmiye var ya, işte onda da var” dedim. Güldü. Bu arada kahve, çay ikramı nezaketle sürdürülüyordu. Tam çıkacakken dönüp, “Sizden rica ediyorum, ağacın alt iki üç dalını dipten kesip bakın. Oyuklar ve kozalar hatta böceklerle karşılaşacaksınız” şeklinde öneride bulundum. “Bıyıkaltı” derler ya, işte o renkte bir gülüşle başını salladı. İnanmamıştı.
Akşam, Manavgat’taki bir otelde, pek çok otel yöneticisinin katıldığı toplantıdan sinevizyonu bitirip tam çıkarken sabah görüştüğüm arkadaş aradı. Soluk fakat ağır endişe ve hayret kokulu ifadeyle, “Nurettin Bey!… O dediğiniz cisimcikleri çıktı. Genel Sekreter hemen Adana’ya gitmemizi istiyor” dedi. Adana’yı arayıp ilgili arkadaşlarla görüştüm. O gece yola çıktılar ve iki gün kalıp döndüler.
BODRUM BAŞKANI
Tarihi Kentler Birliği’nin Bergama Toplantısında yine sinevizyonla çoğu başkan olan katılımcıları uyarmıştım. Yemekte, Bodrum Belediye Başkanı ile aynı masadaydık. “Çok şükür bizde yok!” deyince, “Var Başkanım var. Sizde de var ve derhal önlem alınmalı” diye uyarmaya çalıştım. İnanmaz gözlerle baktı; neye dayanarak konuştuğumu merak ettiği belliydi. THY “Sky Life” dergisinde gördüğüm bir otel reklamındaki ağaca bulaştığını anlamıştım.
SON SÖZÜMÜZ
En başta demiştim; yeterli ve rasyonel önlemler alınmazsa, hareketsiz mevsime girmekte olan böcek önümüzdeki yaz binlerce ağacı mahvedebilir. Büyükşehir Belediyemizin özverisi yeterli gelmez. Tıpkı 15 yıl önce Dekan Profesör Ayzin Güden, Profesör Zerrin Söğüt ve Profesör Ekrem Atakan’la yaptığı gibi, üniversitemiz şimdi de koordinasyonda yer almalı. Yer almışken de, hem kendi kampüsünde, hem İncirlik’te, hem de Kolordu alanında akademik çerçevede faaliyet göstermeli.
Unutmayınız, Palmiyeler, Adana’mızın kadim simgelerindendir.
BİTTİ
12-1 ANTALYA
ANTALYA’DA İÇLER ACISI: Antalya Büyükşehir Belediyesi Park ve Bahçeler Dairesi “Bizde Yok!” derken kentin hemen yanındaki fidanlık bu durumdaydı.
12-2 RÖLYEF
ANTİK ADANA’DAN BERİ SİMGE: Bilenler bilmeyenlere öğretsin, bilmeyenler öğrensin. Bugün Kırmızı Palmiye Böceği ile ciddi tehdit altında bulunan palmiyelerimiz binlerce yıldır Adana’nın simge ağaçlarındandır. Bu fotoğrafı, Karatepe’de çektim. Daha ne yazmalıyım ki!..
12-3 MAMA
UZAKDOĞUNUN GIDASI: Bizim başbelamız olan böcek ağaçlarımızı yerken, Uzakdoğuda da halk böceği çeşitli usullerde pişirip iştahla yiyor.
