Adalet Partisi Genel Başkanı Süleyman Demirel, 10 Ekim 1965 Seçimlerini takiben başbakan olduğunda İstanbul Belediye Başkanı Haşim İşcan’dı. İşcan, 1963 Yerel Seçimlerinde CHP’den adaydı. Seçimi Adalet Partili aday Nuri Eroğan kazandı. CHP, Eroğan’ın Denizcilik Bankası Hukuk Müşavirliğinden zamanında istifa etmediğini saptayıp şikayette bulundu. Mazbata, seçimin galibinden alınıp ikinci gelen İşcan’a verildi.
Haşim İşcan, Kaymakamlık ve Valilik dönemlerinde büyük başarılara imza atmış, yüzlerce tesisin yapılmasına öncülük etmişti. İstanbul’un da çeşitli altyapı yatırımlarına ihtiyacı vardı. Fakat belediye bütçesi yeterli değildi. CHP’li hükümetlere derdini anlatmak için çok uğraştı ama görüşemedi.
Demirel henüz 6 aylık başbakandı. İşcan, “Adam güleryüzlü. Şansımı deneyeyim.” diyerek Ankara’ya, Başbakanlık Özel Kalem Müdürlüğüne geldi. Başbakan’dan, hiç olmazsa yarım saatlik görüşme için randevu istiyordu. Ne zaman ve nerede denilirse kabul etmeye hazırdı.
Özel kalem Müdürü İşcan’a kahve söyleyip Başbakan’ın odasına girdi. Haşim İşcan’ın dileğini iletti. Demirel, “Olur tabii, en kısa sürede görüşebiliriz, zamanı ayarlayıp hemen bildir” dedi. Özel Kalem Müdürü, “Efendim zaten burada, cevabınızı bekliyor” der demez Demirel ayağa kalkıp “İstanbul Belediye Başkanı kapıda bekletilmez. Önümüzdeki iki saatlik randevuları iptal et.” diyerek Özel Kalem Odasına geldi. İşcan’ın koluna girip odasına aldı. Adalet Partili Başbakan, seçimlerde kıyasıya rekabet ettiği CHP’li Başkanı dikkat ve ilgiyle dinledi. Görüşme bir saat kadar sürmüştü. İşcan yaşadıklarına inanmakta zorlanıyordu. Çünkü CHP’liiktidar zamanında çok uğraşmış, hükümete ulaşamamıştı.
Bundan sonrasını 28 Nisan 1966 tarihli Hürriyet Gazetesinden okuyalım: “İşcan Başbakan’a İstanbulun dertlerini sayıp döktü
ŞEHRİN İKİ KÖPRÜYE DAHA İHTİYACI VAR
Belediye Başkanı Haşim İşcan, İstanbul belediyesi’nin çeitli dertleri araasında Başbakan demirel’e yaptığı açıklama üzerine Başbakan 29 Nisanda şehrimize gelerek bu konularla yeniden ilgilenecektir. İşcan, Başbakan’a verdiği bilgiler hakkında şunları söylemiştir. (İstanbul Belediyesi’nin işi bir Hükümet, hatta ondan üstün olan olan Büyük Millet Meclisi işidir. Hükümet Gelirinin yüzde 48’i İstanbuldan geçiyor. Belli başlı derdimiz kanalizasyondur. Bunun için de 2 milyar 225 milyon Lira lazımdır. İstanbul’un 2 bin kilometre yolunun 550 kilometresi kazma görmemiştir. Yollarımızın medeni bir hale sokulması için 600 milyon Liraya ihtiyacımız vardır. Çöp fabrikasına ve biri Haliç üzerine, diğeri Boğaz üzerinde olmak üzere İstanbul’un iki köprüye daha ihtiyacı var. Bu köprülerle beraber çevre yollarının yapılması şarttır.)”
Sonuç mu?
Demirel söz verdiği gibi İstanbul’a gelip ihtiyaçları yerinde inceledi ve derhal yatırım programına aldırdı. Parti-pırtı rekabeti söz konusu bile olmamış, “Hadi yapsınlar da görelim” şeklinde bir ifade akla bile gelmemişti zaten.
