ADANA (İHA) – Adanalı fotoğraf sanatçısı İsmail Ökke,
fotoğraflarda renkleri öne çıkaran akıma poizm ya da renk anarşizmi denildiğini
belirterek, “Ben bir renk anarşistiyim” dedi.
33 ülkeden 443 yarışmacının 1728 fotoğrafla katıldığı, 12’sinin ödül alığı ve
104’ünün sergilendiği 16. Uluslararası Fotoğraf Yarışmasındaki fotoğraflar
arasında bir eseri sergilenen İsmail Ökke, ”İlkokuldan sonra sanat okuluna
gittim, bitiremeden vazgeçtim. Ancak sanata çok fazla ilgim vardı. 1962 yılında
bir arkadaşım vasıtasıyla Adana Halkevi’nde tiyatroya başladım. 50 yıl gibi
uzun zaman tiyatro yaptıktan sonra hem yaşım gereği hem de yapılan işlerin beni
tatmin etmemesinden dolayı tiyatroyu bıraktım. Sıkıntıya girince fotoğrafa
başladım. Son 11 yıldır Haluk Uygur hoca ile birlikteyim, onun verdiği dersler
içerisinde fotoğraf, sanat tarihi, mitoloji gibi fotoğrafın gelişmesini
sağlayan atölyelerde dersler aldım ve halen devam ediyorum” dedi.
Ökke, bugüne kadar insanların milyarlarca fotoğraf çektiğini ve bunların sanat
değil sadece bakıp çekilen fotoğraflar olduğunu ifade ederek, “Ben ise aldığım
eğitimler sonucu çektiklerimin içine duygu ve düşüncelerimi de koyabilmeyi
tasarlayan fotoğraflar yapmaya başladım” dedi.
Poizm denilen renk anarşizmini benimsediğini ve öyle yola çıktığını ifade eden
İsmail Ökke, “Çektiğim fotoğraflarda renkler çok doygundur, öne çıkmıştır.
Fotoğrafın içinde diğer her şeyi yok sayarak renkleri öne çıkarmaya renk
anarşizmi denilmektedir. Ben de bir renk anarşistiyim. Şu sergilediğim
fotoğrafta kırmızı, sarı, mavi göze batıyor, diğer ögeleri geri plana
bırakıyor. Ben bunu kendi duygu ve düşüncelerimi renk ile anlatıyorum. Bu
sergilenen fotoğrafımda mavi gözler, o kızın özgür olmasını anlatıyor. Kendi
dünyasında ben özgürüm diyen mavi bir saç da var fotoğrafta. Kırmızı renk ise
tehlike içinde yaşadığını ve etrafındaki çizgileri de renklerle anlatıyorum.
Modelimin gözlerinde ise bir korku var, öndeki çizgilerde bazı engellerle
karşılaştığını, arkada çizgilerde ise engelleri geride bırakarak aştığını
gösterdim. Arkadaki siyah-beyaz renklerde insana benzeyen heyula gibi bir
görüntü var. Asıl korkularının toplamı burada görülüyor. Sonuçta çok renkli,
özgür olmayı arzulayan farklı düşünen biridir. Dolayısıyla benim yaptığım
fotoğrafların tamamı bu eserdeki gibi renk anarşizmi hakimdir” şeklinde
konuştu.
