Dijitalleşme, teknoloji ve bunların getirdiği dönüşümle birlikte geçmişten günümüze kadar birçok meslek yok oldu ya da evrimleşerek farklı şekilde gelişti. Bu gelişme sonrasında birçok meslek adeta yeniden yaratıldı.
Peki, geleneksel gazetecilikte onlar arasında mı yerini almaya başladı?
Teknolojinin gelişimi ve artan dijitalleşme ile geleneksel gazeteciliğin yanında önce İnternet Gazeteciliği doğdu. Sonrasında ise Sosyal Medya Gazeteciliği boy gösterdi. Bilgi akışının daha yoğun, hızlı olduğu internet ve sosyal medya haberciliğiyle birlikte geleneksel medya sönük kaldı. Baskı gerektirmeyen ve geleneksele göre daha masrafsız olan bu habercilik çeşitleri geleneksel medyayı her geçen gün yavaş yavaş öldürmeye devam ediyor.
Değişen sistem ve teknolojinin daha yoğun kullanıldığı modern gazeteciliğe ayak uyduramayan ve bununla boy ölçüşemeyen birçok gazete kapandı. Hızlı bilgi akışı sayesinde teyidin daha az ve yönlendirmenin daha fazla olduğu internet gazeteciliği geleneksel gazeteciliğin yerini çoktan almaya başladı.
Gün geçtikçe dijitale evrimleşen gazetecilik mesleği karşısında Adana’da yerel gazeteler bir bir kapanıyor.
Enflasyonun yükselmesi ve her şeye gün geçtikçe gelen zamlar karşısında gazete sahipleri ve gazeteciler direnemiyor. Artan baskı maliyetleri ve azalar satış oranlarıyla birlikte çoğu gazete eleman azaltma yolunda giderken bir kısmı da kapanmaya ya da baskıyı durdurmaya mahkum oluyor. Sayıları her gün azalan geleneksel gazetecilere yenileri eklenemiyor.
Çünkü meslek ölüyor.
Ve kimse ölmesi kaçınılmaz olan bir mesleğin içinde olmak istemiyor. Kaçınılmaz olan bu gerçek karşısında durmak neredeyse imkansız gibi görünüyor.
Geçtiğimiz günlerde aylık ve haftalık gazetelerin çoğu Basın İlan Kurumu’nun yeni yönetmeliği karşısında ayak uyduramayıp kapanmıştı. Fakat kapanan gazeteler bunlarla sınırlı kalmadı. Artan baskı fiyatları karşısında tutunamayan günlük gazeteler de ya kapandı, kapanma aşamasına geldi ya da dijitale geçiş yaptı.
Adana’nın en eski gazetesi olan Yeni Adana Gazetesi’de buna en iyi örneklerden biri.
21 Aralık 1918’de Adana’nın Fransızlar tarafından işgali yıllarında zor şartlarda çıkarılan Yeni Adana Gazetesi, savaşa direndi ama enflasyona yenik düştü.
Zor şartlar altında çıkarılmaya başlanan ve neredeyse 105 yıla yakın bir süredir halkı bilgilendirme görevi gören gazete yayın hayatına son vermek zorunda kaldı. Adana’nın en eski gazetesi olması dışında adeta Adana’nın tarihinin bir yansıması olan Yeni Adana’yla birlikte Adana’da da bir devir kapanmış oldu. Dijitale direnemeyen ve içerisinde bulunduğumuz zor ekonomik şartlar altında kalan birçok gazete gibi Yeni Adana’nın da sonuna geldik.
Birçok şeyi görmüş, atlatmış, üstesinden gelmiş olan Adana’nın ilk gazetesini bile koruyamazken diğerler günlük gazeteleri koruyabilecek miyiz?
Yoksa geleneksel gazetecilik kavramı da ‘Yok olan meslekler’ listesinde yerini alıp tarih mi olacak?
