Adana’da yaz mevsimi zaten başlı başına bir sınavdır. Termometreler 40’ları gösterir, nem yüzde 60’ı aşar, güneş asfalttan buhar kaldırır.
Böyle bir ortamda tek kurtuluş, evin ya da iş yerinin klimasıdır. Ama son yıllarda bu “tek nefes alma imkânı” da sık sık elimizden alınıyor. Çünkü tam da sıcağın zirve yaptığı saatlerde elektrikler kesiliyor.
Bu kesintiler artık öyle arada sırada olmuyor; neredeyse yaz mevsiminin değişmez bir parçası haline geldi.
İnsan düşünüyor:
Böylesine sıcak bir şehirde, en temel ihtiyaçlardan biri olan elektriğin kesilmesi sadece teknik bir arıza mı, yoksa plansızlığın ve yatırım eksikliğinin sonucu mu?
Elektrik olmayınca klima çalışmıyor, buzdolabı devre dışı kalıyor, soğuk su bile bulmak zorlaşıyor.
Yaşlılar, çocuklar, kronik hastalar için bu durum sağlık riski demek. Üstelik kesintiler önceden duyurulmadığı için insanlar ne önlem alabiliyor ne de kendini hazırlayabiliyor.
Sıcak şehirlerde elektrik kesintisi, sadece “rahatsızlık” değil, doğrudan yaşam kalitesini ve sağlığı tehdit eden bir sorundur.
Bu yüzden çözümü de “trafoda patlama oldu” açıklamasıyla geçiştirilemez. Adana’nın yaz sıcağı bilinen bir gerçek; buna göre altyapı güçlendirmesi, bakım planlaması ve alternatif enerji çözümleri yıllar öncesinden hazırlanmalıydı.
Adana’da insanlar sıcakta zaten ter döküyor. Bir de elektrik kesintileriyle hayatı daha da zorlaştırmak, vatandaşa “çile”yi reva görmekten başka bir şey değil.
Sıcak, kader olabilir; ama elektrik kesintisi kader değildir, tamamen yönetim meselesidir.
