Gelecekten umutluyuz
Ali AKILLI
19
Mayıs ruhu farklı görüşte ki insanları ve siyasi parti liderlerini
birleştirmeyi başardı. Dün kü bütün gazetelerde birlik ve beraberliğin en güzel
örneği olan aynı fotoğraf karesi yer aldı. Bu kare gelecek için umut verdi
bana. Siyasetin kirinden
arınırız da, bizleri birbirimize düşüren gerçeklerin farkına varırız bir gün. Yönümüzü
değiştiririz. Hayatla aramızı açanlara değil, kardeşliğe dostluğa açarız
yüreklerimizi. Severek bağışlarız bizim gibi düşünmeyenleri. Ölüm haberlerinden
değil de, sevdiğimiz şeylerden bahsederiz biraz. Umutsuzluktan
kaybettiklerimizi yeniden kazanırız belki.
***
Dolmuşta
yanımızda uyuklayan bir yabancıya omuz veririz. Haksızlığa karşı durmanın
onuruna kavuşuruz. Kimin ne düşündüğüne, nasıl giyindiğine değil, insan
olduğuna bakarız. Buğday tarlalarının gökdelenlerden değerli olduğunun farkına
varırız. Bu bereketli topraklarda yemekten kurtuluruz birbirimizi. Ülkenin her
karış toprağına bulaşmadan hastalık. İyileşiriz belki.
***
Bakarsınız
vicdanlarımız ayaklanır yeniden. Kendimiz gibi düşünmeyenlerle meydan
muharebesinden vazgeçeriz. Hakim
oluruz nefsimize, haksızlığa yargıç. Yüzümüz kızarır, kırmızı ışıkta geçerken.
Susuz bırakmayız çiçekleri, kedileri, köpekleri. Popülerliğe değil, saygınlığa
gösteririz değeri.
Teknolojik beşikte sallanan çocuklarımızın geleceğini terbiye ederiz. Kendimizi
terbiye ederiz belki, sanal alemde teröristlik yapacağımıza. Kaderimiz yeniden
güler belki.
***
Ekranlardaki
zibidileri izlemekten vazgeçeriz belki. Gerçek adam resimlerini asarız
duvarlarımıza.
Lösemili çocuklara bir kadeh viskiden, süslü bir iftar sofrasından daha çok
değer vermeyi öğreniriz.
Koşa koşa gideriz, kan aranıyor anonslarına. Kişiye özel olmaktan kurtulur
hukukumuz. Beceremediğimiz şeyleri denemekten korkmayız. Korkunun elinden
alırız eski yürekli cümlelerimizi. Huzur içinde uyuruz belki.
***
Gökyüzünün
gözü üzerimizdeyken. Son ödeme tarihi kesinleşmiş birer fani olduğumuzu
hatırlarız.
Adaletin ve asaletin karşısında eğiliriz, paranın değil. Bu dünyaya kendimizi
hatırlatacak bir şeyler bırakmanın kutsallığını hissederiz. Bu kadar üzerimize
gelmesinler. Birbirimizi yeniden sevmeyi öğreniriz belki..