Adana’da her yıl aynı manzara…
Okulların açılmasıyla birlikte trafik yeniden kilitleniyor, duraklarda bekleyen vatandaşlar saatlerce otobüs ya da dolmuş bekliyor, veliler çocuklarını okula yetiştirmek için adeta yarışa giriyor.
Yaz aylarında biraz nefes alan şehir trafiği, okulların açılması ile birlikte yeniden kaosa dönüyor.
Adana’nın yıllardır çözülemeyen en büyük sorunlarından biri, hiç şüphesiz ulaşım ve trafik düzeni. Ne yazık ki bu sorun, her eğitim öğretim döneminde daha da belirgin hale geliyor.
Çünkü şehirde hem öğrenci nüfusu yüksek hem de toplu taşıma yetersiz. Üstüne bir de düzensiz güzergâhlar, plansız yol çalışmaları ve özel araç sayısındaki hızlı artış eklenince, ortaya içinden çıkılmaz bir tablo çıkıyor.
Vatandaşların en çok şikayet ettiği konulardan biri otobüs seferlerinin yetersizliği. Özellikle sabah ve akşam saatlerinde duraklarda uzun kuyruklar oluşuyor. Bazı hatlarda 30-40 dakikada bir gelen otobüsler dolu olduğu için yolcular binemiyor, sonraki seferi beklemek zorunda kalıyor.
Üstelik belediyeye bağlı otobüslerin büyük kısmı eski, kliması çalışmayan ya da arızalı araçlardan oluşuyor. Bu durum hem öğrencilere hem çalışanlara büyük sıkıntı yaşatıyor.
Adanalı, sabah işe ya da okula giderken ulaşım çilesiyle güne başlıyor.
Bir diğer sorun da okul servisleri. Artan akaryakıt fiyatları ve işletme maliyetleri nedeniyle servis ücretleri adeta uçtu.
Veliler, her eğitim döneminde bütçelerini zorlayacak yeni tarifelerle karşı karşıya kalıyor. Kimi veliler çocuklarını kendileri götürüp getirmeye çalışıyor, bu da trafiği daha da yoğunlaştırıyor. Okul önlerinde yaşanan araç yığılmaları, sabah saatlerinde kentin ana arterlerini felç ediyor.
Adanalı artık sadece şikayet etmek istemiyor; çözüm görmek istiyor. Akıllı durak sistemleri, sıklaştırılmış otobüs seferleri, okul saatlerine göre düzenlenmiş trafik planlaması ve yeni toplu taşıma yatırımları elzem hale geldi.
Belediyelerin, ulaşım planlamasını masa başında değil, sahada vatandaşı dinleyerek yapması gerekiyor. Çünkü sorun sadece trafik değil; bu sorun öğrencinin derse geç kalması, çalışanın işine yetişememesi, vatandaşın sabrının tükenmesi anlamına geliyor.
Adana, büyüyen bir şehir. Nüfus artıyor, araç sayısı artıyor, ihtiyaçlar artıyor. Ama altyapı ve ulaşım planlaması bu büyümeye ayak uyduramıyor.
Okulların açılmasıyla birlikte bu tablo daha net ortaya çıktı. Artık günü kurtaran değil, geleceği planlayan adımlar atılmalı. Aksi takdirde her eylül ayında aynı başlığı atmaya devam edeceğiz:
“Okullar açıldı, Adana’da ulaşım çilesi yeniden başladı.”
