Yenilgi hikayesi
Eylem USNEKER
Hayatını
çöp toplayarak kazanan yaşlı bir adamın, pahalı elbisesiyle caka satanlardan
daha derin düşündüğüne şahit oldum. Verdiğiniz selamı en içten biçimde onlar
alır. Onlarla yapılan muhabbetlerde insani bir şeyler kalır geride.
***
Öyle birine geçenlerde sordum. “Nasıl geçiyor hayatın?”
“GittiÄŸim yerden çok çabuk dönüyorum” dedi. “Çünkü her ÅŸey
çöplük ve çöplerin içindeki hayatın içinde öyle hikayeler var ki.” Mesela
dedim. “Geçenlerde bir genç kızın günlüğünü çöpte buldum” dedi. “Okudun
mu?” “Sanki kızın yorganını üzerinden çekmiÅŸ gibi hissettim ama
okudum” dedi. Aklında kızın günlüğündeki son satırlar kalmış. “Artık
zil takıp oynuyorum, sana ihtiyacım yok günlük.” Erken bitmiÅŸ bir
saklambaç oyununda sobelenen hayatını anlatmış belki…
***
Çöp torbasının içinde kuÅŸ ölüsü bile bulmuÅŸ. “Çöpleri eÅŸeleyen kuÅŸ içerde
kalmış ölmüştür” diye karşılık verdim. “Hayır” dedi,
“kafesi de parçalanmıştı.” “Bir insan beslediÄŸi kuÅŸun ölüsünü
topraÄŸa gömmediyse, o insanın ruhu gömülüdür” diye not düştü. Bir umut
ışığı tutmak adına abartılı bir gerçeÄŸi iÅŸaret ettim. “Bir çöp torbasında
hazineye ulaÅŸma ihtimalin nedir?” “Bizler çöplerden ekmeÄŸimizi
kazandıran mucizeye şükretmeyi öğrendik.”
***
“Arayanın soranın var mı?” diye sordum. Güldü. “Çöplerin içinde
olanlar, dünyanın dışındadır. Ayrıca beni merak etme, bütün vitrinlerde yüzüm
kirli çıkar” dedi, kendini tanımlamak adına. “Kirli bir yüzü kirli bir
yüreÄŸe tercih ederim” dedim. Çöplere olan yakınlığına mahsuben,
“İnsanlara uzaklığın 15’nci yılındayım” dedi. “Daha önce ne iÅŸ
yapıyordun?”diye sordum. “BoÅŸ ver” dedi, “Beni maziye
götürme, sadece önüme bakıyorum.” Bu cevabın ardından, arkadaÅŸ
ıslıklarımın çocukluğuna benzettiğim bir adamı zorlamadım.
***
Ne sanal alemde birbirine sövenlerden biriydi. Ne başkalarının ekmeğini çalan
çakallara benziyordu.
Ömrünün sonuna kadar hayatın kölesi olmayı onur bilmiş, okumuş ve güngörmüşlüğü
her halinden belli olan adamı yalnız bıraktım. Onlardan parasını isteyin
verirler. Sevgisini isteyin verirler. Ama veremeyecekleri ÅŸeyi asla istemeyin.
“Yenilgilerinin hikayesini”