İnsan hayatında unutamadığı dostlar da vardır, aklına geldiği zaman midesi bulunan dost bildikleri de vardır.. Unutamadıklarınız için göğsünüzü gere gere 40 YILLIK DOSTUM diyebilirsiniz.. PUŞTLAR için ancak TANIDIĞIM GÜNE LANET OLSUN demek durumunda kalabilirsiniz ve kalıyoruz da…
Size bugün 40 YILLIK iki dostumun yazısını aktaracağım.. İkisi de Türk polis teşkilatına çok önemli hizmetleri olmuş, iki değerli insan.. 40 yıl sonra sosyal medyada buluştuğumuz iki insan.. Öyle çok insan var ki dostluk kurduğumuz, unutmadığımız, unutulmadığımız dostlar.. Türkiye geneline yayıldılar, görüştüklerimiz, ya da görüşmediklerimiz oldu.. Yıllar sonra buluştuklarımız ya da görüştüklerimiz oldu..
İşte 40 yıl sonra telefonla görüştüğümüz emekli Emniyet Müdürlerinden Tamer Kırklar…
Yazışmamızda şöyle diyor;
“Değerli Nevzat Uçak kardeşim Bölge Gazetesi ‘Durum’ köşesindeki yazınızı okudum bir Flim şeridi gibi o günleri hatırladım resminizi görünce sizi de çok iyi anımsadım müşterek dostlarımız oldukça fazla Adana’da iki seneye yakın görev yaptım tüm meslek yaşamımda her çalıştığım yerde yazınızda belirttiğiniz doğrultuda hizmet ettim veya etmeğe gayret ettim genelde Adana ve Mersin’e her sene bir kaç defa ziyaretim olurdu bu sene de 30 Mart 2020 tarihinde bilet almıştım dünyada ve ülkemizde yaşanan virüs nedeniyle iptal ettim inşallah ortalık düzeldiğinde tekrar gelir birlikte oluruz hatta müşterek dostlarımız İlhan & Turan Demirdal kardeşleri Mehmet & Haluk & Ahmet Şen kardeşleri Hacı Döner ailelerini birlikte ziyaret ederiz diye düşünüyorum Siz de İzmir’e gelir misafirim olursanız memnun olurum görüşmek dileği ile selam sevgi ve saygılarımı iletiyorum TK”
Bir başkası.. Ahmet Kılıç..
Bankalar karakolunda göreve başladı, il il dolaştı, emekli oldu İzmir’e yerleşti.. Hatırlattığımız, birlikte yaşadığımız bir anımızı şöyle anlattı;
“Tarsus’taki geceyi hatırlıyorum. Bir Jandarma Yüzbaşısı Kaymakamlığa vekalet ediyormuş ve resmî üniforma ile Eğlence mekanlarını denetlemeye çıkmış.Bu sırada bizim olduğumuz mekanda kapıdan girerken HÜSEYİN abiyle karşılaşmış ve Hüseyin abinin kendisine yol vermemesine kızıp Jandarmaları getirerek, güya bize racon kesecekken bizde yemedik tabi ve silahlar konuştu. Neticede Mersin’den takviye kuvvet olarak Asayiş Md.Ömer Cengiz ağabeyimiz geldi ve bizi Adana’ya postaladı. Hey gidi günler hey. Nevzatcığım,nereden aklına geldi bu 42 yıl önceki olay?”
Kamil Tecirlioğlu, Mehmet Aksu, Cumhur Yıldırım, merhum Mehmet Cansever, işadamlarımızdan çoğuyla büyük dostluklarımız, büyük muhabbetlerimiz oldu..
Merhum Celal Serin, Hikmet Savatlı, Özcan ve Özbek Özler kardeşler, Hikmet Dönerle, Muhammet Kaymaklar, Ali Sepici’den bu yana tüm belediye başkanlarıyla, spor camiasıyla çok iyi diyaloglar kurduk…
O nesil, namuslu, haysiyetli bir nesildi. .O nesil, sesini Adana’dan Türkiye’ye duyuran bir nesildi..
Sabancılar gibi, Sapmazlar gibi, Karabucaklar gibi, Özgür ailesi gibi..
Kaybettiklerimizi rahmet ve şükranla anıyorum.
Ya bugün..
Sonradan görmeler türedi. Onu bunu dolandırıp zengin olup, mafya türü davranışlarla para kazananların sayısı hızla artttı..
O günkü Adana bugünkü Adana değil..
O günkü Adanalı, bazılarını tenzih ederim bugünkü Adanalı değil..
Dostluklar bir başkaydı o zamanlar.. Artık 40 yıllık dostlar değil, 40 yıllık puştlar türedi ülkemizde.. Tabii Adana’da da..
Bir hikaye vardır, böyle durumlarda söylenir;
Köylünün birisi oğluna sürekli ‘oğlum sen adam olmazsın’ demiş. Oğlan da buna çok içerlenmiş. Büyümüş vezir olmuş. İstanbul’a yerleşmiş. Adam gönderip babasını İstanbul’a getirtmiş. Babası geldiğinde ‘Baba bana adam olamazsın derdin bak vezir oldum’ deyince babası “Oğlum ben sana vezir olamazsın demedim ki adam olamazsın dedim. Adam olsaydın babana kendin gelir ayağına getirmezdin” demiş.
Dün kapımıza vurmadan giremeyenler, bugün paraya para demiyorlar…
Ama soran da yok “Nereden buldun?” diye…
Hak yok, hukuk yok…
Nereye gidiyoruz böyle?
Bu bir sitem yazısıdır.. Bu bir gerek Adana’ya, gerekse tüm ülkeye katkı sağlayanlara saygı yazısıdır.
