Birinci Bölüm
Bizim ithalatçılar nasıl anlaştı bilemem; fakat Berlin’de ve Viyana’da bizzat ilgililerinden öğrendiğime göre, plastik atıklarını ithal ederken Çin’e, ton başına 200 – 250 Euro para ödemişler. Çin, 2017 yılında ithalatı durdurunca bir anda neye uğradığını şaşırıp telaşa düşen Avrupalılar, derhal aramaya geçmişler. Bu arada Türkiye’yi ve Türkiye’de de Adana^yı keşfedip yüklenmişler.
Diyorum ki, eğer bizim ithalatçılar üste adamakıllı ve hatırı sayılır bir para almadıysa, hele hele bir de bedel ödediyse, dünyanın en büyük fırsatını kaçırmış oldular.
FRENGİSTAN TON BAŞI 250 EUROYA KIYAR MI?
Kıyar, çünkü böyle yaparak hem ton başına en az 100 Euro kar eder, hem de son derece tehlikeli gazlardan halkını,havasını, suyunu, toprağını korumuş olur ki, bu değerler parayla ölçülemeyecek kadar önemli. Kıyar, çünkü plastiklerin bertarafı son derece duyarlıbiçimde yapılmazsa çıkacak Dioksin ve Furan gazları sittin sene kaybolmaz ve canlılar için etkisi giderek artan ölümcül tehlike olur.
Karışık mı oldu bu anlattıklarım?
Açalım efendim…
Avrupa milleti ve dahi diğer gelişmiş ülkeler, kentsel katı atıkları en çok yakarak bertaraf ederler. Fakat daha önce, bertaraf tesislerine gelen atıklar taşıyıcı bantlar üzerinde organikler, plastikler, metaller, kağıt-karton, ahşap vesaire gibi ürünler ayrıştırılır. Esasen halk da bilinçli olduğu için atıkları genelde 3 ayrı konteynerde biriktirir; kağıt-karton, cam-plastik, metal ve diğerleri… Böylece, kentsel atık bertarafı daha ilk kademede kolaylaştırılmış olur.
İşe yarayan ürünler son bir ayrıştırmadan sonra balya tezgahlarında preslenip geri dönüşüm tesislerine gönderilir. Metaller, kağıt-karton ve cam gibi ürünlerin geri dönüştürülmesi ekonomik olarak yüksek değer taşır. İşe yaramayan veya ayrıştırılmasında yarar görülmeyen ürünler de yakma tesislerine gönderilir. Bu tesislerde, bina ve ekipman maliyeini katlayacak kadar pahalı son derece özel filtre sistemi bulunur. Yani, yakma sonucu çıkan gazlar, elden geldiğince insan ve çevre sağlığına zarar vermeyecek niteliklere yaklaştırılır. Yakma, gelişmiş ülkelerde yaygın olmakla birlikte bizim ölçülerde çok maliyetli işlem; ton başıma en az 300 Euro masrafı olduğunu kendim, tesis işletmecilerinden duyarak öğrenmiştim.
YARIN: DİOKSİN VE FURAN EDİR, NE YAPAR?
