Adana’da sosyal demokrasiyi, demokratlığı içselleştiren, halktan ve eşitlikten yana tavır almaktan hiçbir zaman vazgeçmeyen Bölge Gazetesi’nin bu sütunlarında yer bulduğum için mutluyum; Nevzat abi ve tüm ekibe teşekkür ediyorum… Yazının girişinde sosyal demokrasiden dem vurduk, öyle devam edelim. Politikacı, gazeteci ve düşünür İsmail Cem’in Sosyal demokrasi üzerine kaleme aldığı kitabını alıp okuduğumda henüz 19 yaşındaydım. Hafızam yanıltmıyorsa, iktidarda Özal vardı. 12 Eylül Faşist darbesinin ardından oluşan politik ortamda semiren ve büyüyen partinin lideri… Sonrasında en zirveye kadar çıktı… Orta yaştakiler diğer politik simaları da hatırlarlar, Ecevit, Demirel, Erbakan, Baykal, Yılmaz, Çiller… Kimler geldi kimler geçti… Hiç biriyle ilgili kötü bir şey yazmıyorum ama bu ülke ufku geniş, insanına güvenen, kaynaklarını doğru hamlelerle kullanan liderler tarafından yönetilse sanırım şimdi çok yükseklerde olurduk… Genelde sağ – muhafazakar seçmenlerin duygularına seslenerek iktidara gelen partiler, liberal politikalarla ülkemizi yönettiler…Aslında kapitalizmi doruklarına kadar yaşadık. Eşitsizlikler her geçen yıl arttı ve halen de artıyor… İşte bu nedenle sosyal demokrasi önemli… Şimdi Türkiye’nin bir fotoğrafını çekelim; çiftçi üretemiyor, işçi ay sonunu getiremiyor, memur geçinemiyor. Emeklilerin durumu içler acısı! Üstüne üstlük milyonlarca işsiz var… Son 10 yılda ayrıca eğitimli, üniversite mezunu işsizler ordusu oluştu… Bu ülke insanı her şeyin iyisine layık değil mi? Bu bereketli topraklarda yetişmeyecek birkaç ürün var. Oysa buğdayda bile dışa bağımlıyız… Her gün gelen zamlar vatandaşı perişan ediyor, elektrik ve doğal gaz faturaları yakıp kavuruyor. Akaryakıt zamları ise rutine bindi. Yurttaşlar zorunlu değilse, otomobillerine binmiyorlar, şehirlerde trafik yoğunlukları azalmaya başladı!.. Bu kadar zor olmamalı; programlı bir şekilde doğru alanlarda yapılacak yatırımlar ülkenin makus talihini değiştirilebilirdi… Sorun tabi ki sistemde ama hükümet edenlerin de bu işte hatası yok mu? Örneğin üretici desteklenmedi, ülke kaynakları beton yığınlarına harcandı. Devasa binalarımız var ama samanı dışarıdan alıyoruz… Asgari ücrete büyük zam yaptık deniliyor ama alım gücüne bakıldığında geçen yılın altında… Örnekler çoğaltılabilir, pazardaki marketteki ürünlerin fiyat artışlarına girsek bu yazı bitmez… Ve yıllardır iktidarların, halkın sorunlarını çözmekten çok, yeniden seçilmenin planlarını yaptığına yönelik güzel bir örnek var sırada… Hükümet seçim kanununda değişiklik hazırlığında! Peki bu değişiklikler olduğunda yukarıdaki sorunlar aşılacak mı? Tabi ki hayır, çünkü niyet yeniden seçilebilmek… Bu arada ülkenin şu anki duruma gelmesine geçmişte katkı koyan eski Başbakanlardan Sayın Tansu Çiller de aktif siyasete dönüyor. Millet İttifakı’nın oylarını bölmek için siyasi bir figür olarak çıktığı iddia ediliyor ama ben o yönden bakmayacağım… Sayın Çiller, ustası Demirel’in “Boş tencerenin yıkamayacağı iktidar yoktur ” sözünün doğruluğundan yola çıkarak iktidar hayalleri mi kuruyor yoksa!.. Lakin ben ilk karşılaştığımızda “Ne oldu bizim anahtarlar” diye soracağım! Kıssadan hisse; halkımız verilen vaatlerin ve sözlerin tutulmadığını gördüğünde, refleks gösterip sandıkta hesap sormayı öğrenmeli. Zira seçimler bu nedenle yapılıyor… Yurttaşlar haklarının peşine düşmeyi öğrendiğinde ne şu anki, ne de devamında gelecek iktidarlar öyle “Biz yaptık oldu” politikalarla ülkeyi yönetemezler…
