Her zaman gündem olmuştur tarladaki fiyat ile marketteki fiyat arasındaki farklar. Fiyatların bir hayli arttığı ve üreticinin kazanamamaktan dert yandığı günümüzde de yaşanan bu fiyat farklılıkları daha da göze batar hale geldi.
Üreticiler binbir zahmetle ürettikleri ürünlerini tarlada satıyorlar. Sonra bu ürünler hale gidiyor oradan da pazara gidiyor veya markete gidiyor vatandaşa satılmaya başlanıyor. Ancak bu ürünlerin yolculuklarının ilk başı olan bu tarladan çıkışları genellikle çok düşük oluyor.
Sonra bir tüccar geliyor vatandaşın malını topluca alıyor. Öyle bir para verdiği de yok. Öldürmeyecek kadar az bir para veriyor. Sonra bu malı alıyor. Hale satıyor ama ne satmak. Üzerine neredeyse 2 kat fiyat koyarak satıyor. Halci de bunu pazarcıya satıyor.
Sorsanız çiftçide kazanmıyor, tüccar da kazanmıyor, halci de kazanmıyor, pazarcı da kazanmıyor.
Bence bu olayın bir tek kazanmayanı var o da çiftçi. Üretim zincirinin ilk halkası olan bu üretici kazanmıyor. Kazanamıyor. Her türlü maliyete katlanıyor, her tür zahmeti çekiyor.
Bu sıcakların altında tarlada 50 derecenin üzerinde ter döküyor. Ürünün tarladan kaldırmak için bir de işçi tutuyor onların yevmiyesini veriyor. Ancak 3 kuruşa sattığını markette 33 kuruşa görünce de kahroluyor.
Tüccar ne güzel hiçbir emek vermeden üreticiden ucuza alıp pahalıya satıyor. Üstelik çoğu tüccarda üreticinin malının elinde kaldığını, satamadığını gördüğünde de özellikle meyvede oluyor bu durum, kendi işçi getirmiyor üreticiye diyor ki toplayıp kasalarsan gelir alırım diyor.
Ürünlerinin ziyan olacağını gören üretici de el mahkum işçileri ücretlerini de yüklenerek, ürünün toplatıp tüccara yok paraya satıyor.
Tüccarda hazır ayağına gelen ucuz malı özellikle de büyük şehirlerde pahalı pahalı satıyor.
Yaz mevsiminin en önemli meyvesi kiraz değil mi?
Adana’da kiraz yaz boyunca 60 liranın altına düşmedi. Ancak kirazı ile meşhur olan yaylalarda ya ağaçlarda çürümeye terk edildi yada üretici ürün ziyan olmasın diyerek toplatıp tüccara eli teslim etti. Hem de 5 lirayı bulmayan fiyattan sattı.
İnanabiliyor musunuz?
Biz pahalılıktan bir kilo kiraz alamıyoruz, üretici satamadığı için ya dalında çürütüyor yada zararına satıyor.
Ancak sıra vatandaşa gelince katı katına satılıyor.
Türkiye’de yaşanan ekonomik bozukluğun temeli budur aslında. Ülkede her alanda başıboşluk var, denetim ise hiç yok. Üreticiye daha çok üretebilmesi için moral veren destek olan hiç yok.
Bu durum böyle devam ederse tarım, üretim her şey biter gider. O nedenle acilen denetim mekanizması bir an önce çalıştırılmalı ve bu başıboşluk sona erdirilmelidir.
