Türkiye tek yürek oldu, yüzlerce radyo, televizyon canlı yayınladı, rekor bir yardım toplandı.
Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşayan yurttaşlarımız bir kez daha yardımseverliğini gösterdi…
Çeşitli eleştiriler yapıldı, şov olarak nitelendirenler bile oldu. Açıkçası bu dozdaki eleştirileri pek haklı bulmuyorum.
Şahsen yardım paraları adil bir şekilde depremzedelere ulaştırılacak mı, ya da onların sorunlarının çözümü için kullanılacak mı sorusunu aklıma bile getirmiyorum!
Geçmişte farklı alanlarda kullanılan yardımlar olsa da, bu kez bunu düşünmek bile zül geliyor.
Sizin de, “O kadar da değil “ dediğinizi duyar gibiyim…
Merkez ve diğer kamu bankaları da şanlarına yakışır oranlarda yardımlarda bulundular. Tabi akabinde tepkiler geldi; “kimin parasını kime veriyorsunuz”!
Bakın bu soruya katılırım ama buradaki amaç farklıydı. Birlik ve berberlik adına yapılan bir yardım kampanyası oluğu için çok sert bir şekilde eleştirmeye gerek yok bence.
Neticede resmi sayılabilecek açıklamada geldi zaten , “Milletin parasını millete verdik” .
Lakin ülkedeki her ballı ihalede adı geçen, en büyük projeleri yapan, rant kokan her işe ucundan köşesinden bir şekilde bulaşan isimler de bağışta bulundular.
Bu malum isimlerin aldıkları ihaleler, affedilen vergi borçları, faydalandıkları teşvikler ve daha aklımızın ermediği yöntemlerle yapılan kıyaklar hesap edildiğinde, bağışların hiç de dişe dokunur olmadığını anlayabiliyoruz.
İşte bu yardım gecesine bu yönden bakıp, bu doğrultuda odaklanmak lazım…
Aslında konuyu çok daha farklı bir alana kaydırıp vergi toplanma yöntemine getirmekte daha çok fayda var.
Halkın ve dar gelirlinin hakkı korunmak isteniyorsa, ilk olarak adil bir vergilendirme olmalı.
“Yoksulun sırtından doyan doyana“ sistematiği değiştirilmeli…
Çok kazanıyor diye yardım etmek zorunda değiller, kendi bilecekleri bir iş. Ancak devlet bunun için var. Vergiyi toplarken çok kazanandan çok alacaksın, adil bir şekilde yurttaşlarını daha insani yaşam koşullar sürmesini sağlayacaksın…
Vergilendirmenin yanı sıra ülke kaynaklarının doğru yönetilmesi ve dağıtılması da adil olursa, “Öyle kimse çıkıp mikrofonik, kalın, kendine güvenen tok seslerle ballandıra ballandıra, şu kadar milyar verdik, şu kadar daha veriyoruz” diye nutuk atamaz…
Yardım toplanmasın demiyorum, “ülke kaynakları doğru kullanılsın, kimse kimseye muhtaç olmasın, Devlet baba tüm çocuklarına aynı şefkatle sarılsın” diyorum.
