Unutalım Marx’ı, Engels’i…
İşçi sınıfının dünyayı değiştirmeye gücünün yeteceği teorilerini de bir kenara bırakalım…
İyi de vicdan ve insanlığımızdan nasıl vazgeçeceğiz?
Günümüzde vahşi kapitalizm uygulamalarında işçilerin başına gelmeyen kalmıyor. Özellikle ülkemizde işçi sınıfının gelirleri ve yaşam standartları son 50 yıldır sürekli geriledi…
Çalışanlar açısından gidişatın iyi olmadığına Murat kulunuz da son 35 yıldır tanık oluyor zaten!..
Ha bizdeki kapitalizm mi, yoksa din soslu liberalizm mi bilmiyorum?
İşçiler, çalışanlar sistemli olarak sömürülüp, patronlar artı değer sağlarken, küçük de olsa saygı vardı!
İnsanlar birbirlerine sadece sosyal statüleri için değil insan oldukları için saygı gösterirdi…
Tabi buradaki durum toplumdaki katmanların ne kadar birey haline geldiğiyle de ilgili olabilir…
Neyse bu kadar peşrev yeter; konuya girelim. Şarkıcı Demet Akalın, sahne aldığı eğlence merkezinde garsonun başından aşağıya şampanya döktü; gerekçesi ise “Elma suyu gibi olması”…
Tepkiler üzerine açıklaması daha da ilginçti, “Ben diğer sanatçılar gibi şampanya paralarını cebe atmıyor, çalışanlara veriyorum”…
Gördünüz mü işçi dostu Demet’i!
Devam ediyor kendileri, “Zaten şampanyayı ısmarlayanlar garsonların başından dökülmesi için gönderiyorlar”…
Haberi görünce vay vay çekip, kendimce “Ne kadar cahil kalmışım” diye hayıflandım…
Açıkçası, “Sanatçıların başına gül yaprağı döküldüğünü bazı magazin programlarında görmüştük ama garsonların şampanya ile ıslatıldığını duymamıştım…”
Bu cahil yanımla gurur duydum, eminim toplumun çok büyük bir kısmı da bu manzara karşısında aynı duygular içerisindedir…
İnsanlar hangi ara bu kadar bozuldu, birbirlerini aşağılamak için para harcar hale geldi? Bu saçma sapan hareket üzerinde fazla oyalanmadan, insanların arasındaki nezaket ilişkilerine bakmak lazım…
Yazının ortasında dikkat çekmiştik; birileri ezilir, birileri kazanırdı ama az da olsa saygı vardı. Maalesef saygı sizlere ömür…
Garson arkadaş elindeki şampanyanın devamını neden Demet Akalın’ın başından aşağıya boca etmiyor biliyor musunuz?
İşinden olmamak için…
Yani hepimizin eleştirdiği o görüntülerdeki garson arkadaş aslında ekmeğinin peşinde…
Ne acı bir durum değil mi?
Peki insanların içinde bulunduğu ekonomik çıkmazlardan dolayı üzerlerine gitmek, ezmek, hangi ruh haliyle açıklanabilir?
Şimdi bu garson arkadaşın ailesi, yakınları belki de çocukları bu görüntüleri izlediğinde ne olacak?..
İnsanlar arasındaki iletişim yolları da artık ekonomik göstergelerden geçer hale gelmiş…
Bir yerde okumuştum, “ Ne kadar saygı duyacaklarını belirlemek için önce maaşınızı soracaklar… ” deniliyordu. Tam da o noktaya gelmiş durumdayız…
İnsanların işlerine, kıyafetlerine, ceplerindeki paraya göre saygı duyuluyor… Gerçi Nasreddin Hoca, “Ye kürküm ye ” diyerek yüzyıllar önce bugünleri anlatmıştı…
Şarkıcı Demet Akalın’a kızmıyorum; o düzene uyuyor. Çözüm bu düzenin değişmesinde, herkesin eğilmeden, bükülmeden, ezilmeden hakkını arayıp insanca yaşayabileceği ortamın kurulmasında.
