Oldu mu şimdi Nihat abi..
O güler yüzlü tavırların, inanılmaz şakaların, bazan mahzun bakışların, hayatında yaşadığın ama kimseye hissettirmeyip içine attığın kahırlarına rağmen gülen, şakalaşan bir insandın be Nihat abi.
İçinde biriktirdiğin öfkelerini biliyordum az-çok..
Gizlediğini de biliyordum, kırgınlıklarını da..
Kırmamak için kırgınlığını içine gömdüğün, kahırlarını isyan haline dönüştürmemek için direndiğini de hissediyordum..
Hep içine atan, dışa vurmayan bir insandın be Nihat abi!
Kırdığın bir tek insan olduğunu görmedim, duymadım.
Adın bir firmaydı NİHAT GEVEN..
Hem çok seviliyordun, nem çok seviyordun..
Ruhun tertemiz, kalbi temiz bir insandın Nihat Geven..
Ne güzel yıllarımız olmuştu MİLLİYET’le birlikte çalırken.
Şimşek gibiydik, her yerde Milliyet ve Milliyet’in kadrosu konuşulurdu..
Yıllar nasıl geçti be Nihat abi..
Sonra düşüşe geçtik, birer birer..
Alaattin Kutlu, İskender Ayvalık, Erol Erk, Çoban Yurtçu, Aydın Reğmzi Yüreğir, Refik Şölen, Hamit Deste, Aytaç Pekkoçak ..
Kimler gitmedi ki bu yalan dünyadan..
Rıza Akın, Enver Özelsancak, bu gün de sen..
Teker teker gidiyoruz, dün de seni uğurladık gözyaşlarıyla..
Oldu mu be Nihat abi, oldu mu be..
Geçen günlere yazık mı ettik bilemiyorum ama, gelecek günlerden umudumuz giderek tükeniyor be Nihat abi..
Kim kaldı geride..
Direniyorum, duygularımı frenliyorum, boğazım düğümleniyor, geçmişi hatırlıyorum ve AH YALAN DÜNYA diyor, adeta İSYAN ediyorum..
Nihat Geven’siz yıllar geçer mi hiç..
İsyan edilmez, edilemez ata bir sitemim var niye hep iyi insanlar erken göç ediyor..
Sen çok, ama gerçekten çok iyi insandın NİHAT GEVEN..
Birazıcık hakkımız olmuşsa helal olsun, helal olsun, helal olsun..
Mekanın cennet, melekler yoldaşın olsun KEÇİ NİHAT..
