Siyaset, alabildiğine ısınıyor.. Liderler birbirlerine sözlü saldırılarını, hakaretlerini olanca gücüyle sürdürüyor..
Ama, bunun yanında hayat pahalılığı da olanca gücüyle artış gösteriyor.. Bir üstteki, bir sonrakini unutturuyor..
Emekliler ekmek parası bulamıyor, gençler iş bulamıyor, ekmek ve gıda maddelerine şak diye zam üstüne zam geliyor.
HDP İzmir İl Başkanlığı’na suikast düzenleniyor, genç bir kız 6 kurşunla öldürülüyor, öldürülenin sosyal medyada silahlı fotoğrafları bulunuyor, şak diye apar topar tutuklanarak cezaevine gönderiliyor.
Bazı gazeteciler ile Mafia liderleri ve kara para sahipleri arasında al gülüm-ver gülüm kasetleri çıkıyor, aracılık yaptıkları konuşuluyor, milletvekilleri hatta bakanların adı milyon dolar ya da Euro”larda adı geçiyor..
Tüm Türkiye Sedat Peker’den gelecek video kayıtlarını bekliyor, dizi film heyecanıyla televizyon ekranına kilitleniyor.
Türkiye hiçbir dönem böyle olayları yaşamadı..
Siyaset-Mafia-Gazeteci bir araya getirilmedi, gelmedi.. Ne demek her ay on bin Dolar?.. Ne demek aracılık yaparak 10 milyon Euro istemek?
Biz nereye gidiyoruz yahu?..
Buyrun size bir bomba haber daha;
“Sezgin Baran Korkmaz’ın Türkiye’de para akladığı şirket olmakla suçlanan SBK Holding’in iştiraklerinden birisi olan ve “Borç yapılandırması” alanında faaliyet gösteren MEGA VARLIK A.Ş’nin kurucusu ve Yönetim Kurulu Üyesi Yakup Levent Korkut’un Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’nın sahibi olduğu MEDİPOL ÜNİVERSİTESİ’nin akademik kadrosunda yer aldığı ve Medipol Üniversitesi öğretim görevlisi olduğu ortaya çıktı”
Deveye sormuşlar, BOYNUN NİYE EĞRİ diye NEREM DOĞRU Kİ demişe benziyor durumumuz..
Faruk Bildirici Hürriyet Gazetesi’nin Ombudsmanı idi.. Deneyimli, bir gazeteci.. Uzun yıllar gazeteciliği yurt dışında sürdürdü.. Gazeteciliğin geldiği duruma isyan ediyor Faruk Bildirici.. Biraz uzun ama okurların bazı gerçekleri görmesinde yarar görüyoruz..
Özetle İşte o yazı;
“Medyadaki çürüme göz önündeydi. İş takip etme, karanlık tiplerle ilişkiler, siyaset mühendisliği, değerli hediye alma, bedava gezilere çıkma, parayla haber yapma, televizyon programlarına parayla konuk alma, yazı içine reklam koyma, reklamlarda oynama gibi etik dışı işler, AKP iktidarından önce de vardı.
Bu siyasi iktidarla birlikte boyutu değişti, daha da arttı; kamu adına denetim yeteneğini kaybeden medya güç odaklarıyla içiçe geçti. Medya sahip ve yöneticileri “Kamu yararı”nı gözetmeyi iyiden iyiye bırakınca kimi “gazeteciler” de kişisel ikbal peşinde daha rahat koşar oldular.
Neler görmedik son yıllarda? Askerlikten gelip bir gazetenin Ankara Temsilciliği’ne atanan, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın uçağının gözdelerinden biri hale gelince de iş takibi yapan, sonra onunla da yetinmeyip müteahhitliğe soyunan ve milyonlara konunca gazeteciliği bırakan bile görüldü bu camiada.
Son yıllarda çürüme medyanın neredeyse bütün hücrelerine yayılmıştı; bunu da patronundan yöneticisine, muhabirinden yazarına kadar herkes biliyordu. Siyasetçiler, iş insanları velhasıl medyanın bütün muhatapları da farkındaydı bunun. Onlar da kendi lehlerine kullanmakla meşguldü…
O nedenle Hadi Özışık’ın, suç örgütü yöneticisi Sedat Peker ile İçişleri Bakanı Süleyman Soylu arasında arabuluculuğa soyunması; Veyis Ateş, Tahir Sarıkaya, Cem Küçük, Rasim Ozan Kütahyalı’nın Paramount Otel’de bedava tatil yaptıkları iddiaları; Veyis Ateş’in iş insanı Sezgin Baran Korkmaz’ın Türkiye’ye dönmesini sağlamak üzere 10 milyon euroluk rüşvet işine aracılık ettiği iddiası ve Sezgin Baran Korkmaz’ın 12 gazeteciyi maaşa bağladığı iddiası şaşırtıcı olmadı”
Faruk Bildirici’nin isyanı devam ediyor, biz bir bölümünü değerlendik… Geldiğimiz ve getirildiğimiz durum işte tam da bu..
Biz Milliyet’te çalışırken ilk söylenilen “Kimsenin yemeğini yemeyeceksiniz.. Otel, yemek faturalarını alacak, parasını ödeyeceksiniz” denir, avans verilirdi harcamalar için..
Bugün, böyle bir gazete ve gazetecilik var mı ?
ÖLDÜRMEYİN GAZETECİLİĞİ
