50 yılı aştı gazetecilik hayatımız.. 50 yılı aşkındır gece-gündüz haber peşinde koşuşturup durduk.. Cinayetler, katliamlar, siyaset meydanlarında uykusuz geceler yaşadık, okurlara en doğru haberi yaptık.. Hiç yılmadık 50 yılı aşan süre koşuşturup durduk..
Bize yetişemeyenler, iftira yoluyla yetişmeye çalıştılar.. Hem de kendi meslek arkadaşlarımız.. Öyle ki Adana Belediye Başkanı Selahattin Çolak’tan rüşvet olarak petrol istasyonu aldığımı söyleyecek kadar alçaklaşan sözde gazeteci (!)oldu.. Ama hızıma yaklaşamadı. Böyle yıpratmaya çalıştı, başaramadı. Hiçbir gazeteye torpille girmedim, hep ısrarlı talep üzerine kabul ettim.. Hiçbir gazeteden kovulmadım, kimseye diyet borcum olmadı, istifa ettiğimde kalmam için ısrar edenlere teşekkür ettim.. Buna Milliyet Gazetesi de dahil..
Ama onlar yok şimdi basın dünyasında.. Unlarını elediler, eleklerini duvara astılar.. Ama ben yine ayaktayım ve gazeteciliğe devam ediyorum. Elbette iyi başarılı saygıdeğer meslektaşlarım, ağabeylerim vardı aralarında.. Aramızdan ayrılanlar da oldu, emekli olanlar da.. Vefat edenlere rahmet, kalanlara sağlık ve afiyet diliyorum.
Çok yoruldum gerçekten 50 küsur yıllık meslek hayatımda… Düştüm, kalktım.. Beyin damarında daralma, kireçlenme, oldu aldırmadım.. Günlerce tedavim sürdü.. Yürüyemedim, göremedim.. Evin yolunu şaşıracak kadar ciddi rahatsızlıklar çektim, hastane hastane, doktor doktor dolaştım, her gün avuç dolusu haplar kullanmaya başladım. Ama yine ayakta kalmaya, haber yazmaya, yorum yapmaya, okurlarla buluşmaya ısrarla devam ettim, edeceğim. Önümüzdeki günlerde bir göz ameliyatı daha olacağım, sonra yine yazacağım, yine sizinle buluşacağım..
Bugün Size Atatürk’ün bir sözünü kısa sürede görüşmek üzere hatırlatmak isterim.;
”Benim adım Mustafa Kemal’dir. Ben ne diktatörüm, ne macera peşinde koşarım, ne de mağlubiyeti kabul eden bir kimseyim. Ben, yanlız milletimi düşünür, onun için yaşarım. Benim ve milletimin hakkı olan şeyi alırım. Alamayacağım bir şey yoktur.”
