Çocukluğumun Adana’sında, her sokakta değilse de, her iki sokağın birinde at-eşek-katır pedikürü yapabilen ustalar vardı. O yıllarda alafranga sözcüklere yakınlık duyulmadığı için bu zanaatı öğrenmiş ustalara “NALBANT” denilirdi. Hep söylerim; o yılların Adana’sında avlusuz ev yoktu, olamazdı. Avluların pek çoğunda da süt ve binek-yük hayvanları için ahır köşesi vardı. Hoş, haylisinde artık hayvan yoktu ama […]