Dağlarınndaki karlı zirvelerine, bağlarındaki rengarenk çiçeklerine, şırıl-şırıl, pırıl-pırıl derelerinin gözlerine, ırmaklarına, göllerine, orman orman sedirlerine, kuşlarının ahengine kurban olduğum; dağına-bağına vurulduğum güzeller güzeli Adana’nın her yanında, görebilene, Cennet’ten vitrinler var.
Yukarıda Aladağ’ın Küp Havzasını mı dersiniz, yoksa Tufanbeyli’nin Şar’ını mı, Karaisalı’nın Hacıkırı, Yerköprüsü’yle Kapıkayasını mı, Saimbeyli’nin Cöbük’ünü, Kirkotu’nu mu, Feke’nin sedirleri, ladinleri altındaki o eşsiz mantarlarını mı, Ceyhan’ın Tatarlı’sını mı, İmamoğlu’nun Çepel’i ile Pekmezci’sindeki yer altı kentini mi, Kozan’daki Sumbas’ı, Anavarza’sı ve Dağılcak’ını mı, Karataş’ın Akyatan’ını mı, Yumurtalık’ın her yanını mı dersiniz…
Hepsi de, ufak tefek müdahalelerle ilimizin “İlçe Parkı” olabilecek doğal ve kültürel zenginliklere sahip. Temel eksiğimiz, kendi ilimizin değerlerinden bihaber olmamız ya da bakıp da görmememiz. Şimdi en az bizler kadar Türk olan, geçmişi yabancı gelinim Adana’ya ilk geldiğinde Diberler Sekisi dolaylarındaki palmiye ve hind incirlerini görünce kendini harikalar diyarında zannetmişti. Düşündüm de, biz hiçbir zaman unları dikkate almamıştık.
Neredeyse şimdiden “emre muharrer” durumdaki Pozantı’nın ilk “İlçe Park” olabileceğine inanıyorum. Gülek-Karboğazı ile, Akçatekir’i, Bürüceği ile, ama ille de Belemedik’iyle zaten daha şimdiden büyük ilgi odağı halindedir bu şirin ilçemiz. Tarihi çoook eskilere dayanır. Kurtuluş Savaşı’mızın karşı harekat merkezi olmuştur. Fransızı dellendirip ümitlerini suya döken zaferler zincirinin sergilendiği alanlar Pozantı’dadır.
Belediye Başkanı Mustafa Çay elinden geleni yapıyor ve yaparken de partili-partisiz Pozantılılardan destek görüyor. Çay’ın önemli bir şanssızlığı, her yaz yaylacılar nedeniyle yirmi, belki otuz misli nüfusa hizmet götürmesine karşın, resmi nüfusunun azlığından dolayı havuzdan çok az para alabilmesi. Zaten dayanamamış, Büyükşehir başta olmak üzere, Adana’daki dört merkez ilçe belediyesinden gelişime katkı çerçevesinde yardım istemiş.
En evvel söylemek gerekise, Pozantı’daki doğal ve kültürel miraslar tüm Adana halkınındır. Orman İdaresinin tahsis ettiği 32 dönüm alanı dillere destan park haline getirmeyi öngören Başkan Çay’ın istedikleri de atla deve değil. En başta, peyzaj mimarlarından tasarım dileği var ki, merkez belediyelerimizin hepsinde böylesi yardım sorun olmaz. Tasarımdan sonra da, “ne verirsen elinle, o gider seninle” hesabı, çok veren maldan, az veren candan çerçevesinde sağlanacak destek, Pozantı halkından çok tüm ilimizin gelişip güzelleşmesi yolunda önemli kapılar açar.
Burada Sayın Mustafa Çay Başkan’a naçizane önerim var.
“Yardım istiyorum” diyeceğinize, beş başkanı da hepsine uyan bir gün saptayarak davet edin ve ilçede şöyle hızlı bir tur attırın. Tabyalardan Çağşak’a, Bürücek’teki Bozbayır’dan Doktor Haas terekesi Kızılay Kampına, Kamışlı ve Ecemiş’ten Belemedik’e götürüp kale üzerinden yolcu edin. Göreceksiniz, siz istemeden her başkan hayranlıklarını dile getirip nasıl katkı koyabileceklerini daha o gün söylerler. Laf aramızda, sinevizyon gösterimlerimi, yapmış olduğum televizyon programlarımı izleyenlerden çok, ama pek çok kez duymuştum “Allah Allah, Adanalıyız ama bunları hiç bilmiyorduk” ifadesini.Bu gezi gerçekleşirse beş başkan da benzer ifadelerle hayranlıklarını dillendirecektir.
Kuşkum yok, merkezdeki beş belediye kendilerini hiç sarsmayacak desteği verirse, Pozantı Adana İlimizin ilk İLÇE PARK alanı olur. Böyle bir gelişme diğer ilçelerimiz için de örnek ve itici güç demektir. İşte o zaman göreceğiz Adana’nın festivalleri dünyada nasıl isim yapar
