Sabit rahatsızlığı olan kimselerin de, fiziksel yeteneklerinin sınırları içerisinde, spor karşılaşmalarına katılmaları mümkündür. Çağımızda bu tür rahatsızlıkları olan çok sayıda şampiyon sporcular vardır.
Spor faaliyeti ve yarışması kendine güveni artırır,akranlar, büyükler ve diğer kimselerce kabul görür. Hepsinden önemlisi yapacağı spor ve uygun beslenmesiyle rahatsızlığı kontrol altında tutulur. Fiziksel sınırlar içerisindeki düzenli eksersizler, çoğunlukla kişisel ilişkileri de geliştirir.
Sporda antrenörler ve program yürütücüleri bu rahatsızlığı olan kimseleri bilirlerse rahat davranırlar, takım ya da gruptaki bu yarışmacıları (sporcuları) emniyete alırlar ve onların yaşam stillerinin zenginleşmesine katkıda bulunurlar.
Spor programlarına katılmayı arzulayan kimselerdeki rahatsızlıklardan şeker hastalığı, allerji (astım, saman nezlesi), deri hastalığı, sara (epilepsi), akciğer ve kalp hastalığı, gut (damla) sayılabilir.
Bu rahatsızlığı olan genç kimselerin spor programına ve karşılaşmasına kabulü için, birinci dereceden velileri ile doktorundan bütün ayrıntılarıyla yazılı izin getirilmesi şarttır.
Yine de, antrenman ve yarışma sırasında, sağlık problemli gençlerin kendi aktivite sınırlarını bilmeleri ve gerekli önlemlerle, çalışmalarına her zaman dikkat edilmeleri şarttır.
Şeker hastası sporcunun kendisi, çalışmasını birlikte yürüttüğü hocası ile birlikte şeker hastalığı hakkında temel bilgilere (kan şekeri, insülin seviyesi, idrar şekeri gibi) sahip olmalı ve uzman doktorla yakın bilgi alışverişi çerçevesinde çalışmalıdırlar. Uzman doktor, bu sporcuyu karşılaşma ya da çalışmalar sırasında çok yakından izlemelidir.
Hocalar ve kaptanlar, sporcuların kan şekeri seviyesinin düştüğünü (hipoglisemi) gösteren bulguları bilmelidirler. Söz konusu bulguları derecelerine göre sıralayalım:
-Performansta ve davranışta ani değişiklik, kısa süreli öfkelenme, huzursuzluk, yerli-yersiz kızma, dikkat kaybi,
-Güçsüzlük, titreme veya dizlerde dermansızlık,
-Solgun yüz, hızlı-zayıf bir nabızla terleme.
