Şarkılar

Ali AKILLI

‘Çoktan unuturdum, ben seni çoktan; Ah bu şarkıların gözü kör olsun’… Geçenlerde radyoda denk geldi bu şarkı. Hani çok eski yıllardan bir fotoğrafınıza denk gelirsiniz de, bakınca iç çekerek mutlu olursunuz ya; İşte öyle dinledim bu şarkıyı… Ve farkına vardım ki, bizde hala yanıyor mazinin sokak lambaları. Ve o lambaların ışığında kalbi mavi şarkıların içinde duruyoruz. Bizlere hayal kurmayı, yoksul insanlara sofra kurmayı o şarkılar öğretti. Bugün kaybettiklerimizi o şarkılarda ararken içimizin burkulması sebepsiz değil.
***
Cem Karaca, “Resimdeki Gözyaşları”nı söylediği zaman çocuktuk. Mahallenin ortasındaki yaşlı bir çınar gururla sunardı. “Dik dur ve paraya eğilme!” Hala hayattan bir teselli aradığımızda sığındığımız resimler siyah beyaz. Ve hala yosun yeşilini severiz dolar yeşilini değil. İlhan İrem “Yazık Oldu Yarınlara” şarkısını söylediğinde lisedeydik. Ne zaman dinlesem yine lisedeyim. Aydınlık umutlar tertemiz duyguların masum aşkları. Kışın ortasında kömür bitse de komşular tetikte, olan olmayana veriyor. Mahallenin her yeri ağaç, her yerinde toprak sahalar. Teneke kutulara ekilmiş çiçekleri suluyor kadınlar. ***
Alpay, “Eylül’de Gel” dediğinde aşkın emrine amade olan bir gençliğimiz vardı. Sinema önlerinde sevgiliyi beklediğimiz. Bir tiyatro biletine kaç günlük harçlıklarımızı sebil ettiğimiz. Sevgilerin en kralını yaşadığımız.
***
Nostalji yaptığımızda Şenay “Hayat Bayram Olsa” derken, kişisel sevginin dışında kitlesel sevginin anonslarını veriyordu. Hepimiz onaylardık bu çağrıları. Ozon tabakasında yaralar açılmamıştı daha. Mermer çeşmelerin musluklarından sular akıyor gürül gürül. Adana gökyüzüne beton döşemeye başlamamıştı, kolayca görünüyordu minareler. Börtü böceklerin peşindeydik paranın değil. Sokaklardaki çöp yığınlarını bile temizleyen insanların içindeki aşktı. Kirli bir yürekten daha feci ne olabilir ki!
***
O dönemin şarkıcılarının yüzüne bakın tertemiz duygular göreceksiniz. Şimdiki zamana bakın bir de!
Şarkıları da kendilerine benziyor! O kalbi mavi şarkılar ve şarkıcılar bir rüzgar bıraktılar arkalarında.
Silinen ya da silinmeyen izler. Bizler hala o şarkıların içinde geziniyoruz. Gönül kapılarımız ardına kadar açık.