Bütün Dünya’da olduğu gibi Veteriner Hekimlerin de bir sağlık çalışanı olduğu gerçeğinden yola çıkarak fiili hizmet zammı, emeklilik özel hizmet tazminatı vb. düzenlemelerde hakkımız olanın verilmesini istiyoruz. Yarın yeni güne yeni ümitlerle uyanmak istiyor, herkesin sorumluluğunu bir kez daha haykırıyor, ilgili makamları sağlıkta şiddet yasası kapsamı için bir kez daha göreve çağırıyor, bir sağlık çalışanı ve temel sağlık hizmetlerinin aktörü olan veteriner hekimlerin bir an önce sağlıkta şiddet uygulaması kapsamına alınmasını zaruri görüyoruz.
Sağlık çalışanlarının özlük-mali haklarının ve emekli hekimlerin maaşlarının iyileştirilmesini içeren teklifin TBMM’de kanunlaşması ile sağlık çalışanı olup düzenlemeye dahil edilmeyen veteriner hekimler hayal kırıklığına uğramıştır. Sağlık ordusunun bir neferi ve sağlık sisteminin ayrılmaz bir parçası olan veteriner hekimlerin, bu düzenlemede dışlanması hakkaniyetsizliktir, kabul edilemez. Bu tavır hem veteriner hekimleri, hem de veteriner hekimlerimizin hizmet alanı olan toplum sağlığını derinden etkilemiştir. Bugün 6 Temmuz Dünya Zoonotik Hastalıklar Günü. Veteriner hekimlerin çalışmaları esas itibarı ile zoonotik hastalıklarla mücadele ve gıda sağlığının korunması olduğundan insan sağlığı ile iç içe geçmiştir. Tıp Fakültelerinde birçok akademisyen veteriner hekim, geleceğin beşeri tıp hekimlerine anatomi, mikrobiyoloji, fizyoloji, biyokimya, histoloji, farmokoloji, parazitoloji, patoloji, viroloji, gıda hijyeni ve teknolojisi gibi temel sağlık bilimlerinde dersler vermekte, onlara hocalık yapmaktadır.
***
657 Sayılı Yasaya göre de sağlık sınıfında sayılan veteriner hekimler, konu özlük hakları olduğunda sağlık çalışanı kabul edilmemektedir. Bu durumu bilim ve hukuk ile izah etmek mümkün değildir. Bu açıdan bir an önce bu mağduriyetin giderilmesi noktasında veteriner hekimleri de kapsayacak yeni bir çalışmanın başlatılmasını talep ediyoruz. Aksi halde Anayasa’nın 10. Maddesindeki eşitlik ilkesine de aykırı olan, hakkaniyetten uzak uygulamalar, bu haliyle sağlık çalışanları arasındaki ayrımı daha da derinleştirecek, kamu düzenini, çalışma barışını olumsuz etkileyecektir. Camia olarak bu haksızlık ve hukuksuzluğun ortadan kaldırılması için gerekli tüm argümanları kullanacağımızın bilinmesini isteriz. Bizler de sağlık sınıfındaki beşeri hekimlerin ‘Hipokrat Yemini’ gibi mesleğe adım atarken bir ant ile başlarız. Bu andımız, ‘Yaşamımı insanlık yoluna adayacağıma’ diye başlar. Maymun Çiçeği Hastalığı ile bir kez daha zoonotik hastalıkların toplum sağlığını tehdit ettiği ve küresel tehlike oluşturduğu gerçeği ile karşı karşıyayız. Sağlıkta “bir olunmazsa” “hiç olunacağı” unutulmamalıdır. Zoonotik Hastalıklarla mücadelede en etkili yol “Tek Sağlık” yaklaşımıdır. Sağlıklı Hayvan, Sağlıklı Gıda, Sağlıklı Çevre ve Sağlıklı Toplum olgusu Tek Sağlık yaklaşımı ile mümkün olacaktır. Bu amaçla Dünya Sağlık Örgütü, Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü ve Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü ortak yayınladıkları deklarasyonla hükümetlere “Tek Sağlık” yaklaşımını benimsemeye ve uygulama çağırısında bulunmuştur.
***
2019 – 2023 yıllarını kapsayan 11. Kalkınma Planının Tarım Sektörü Hedefleri arasında; Hayvancılığın geliştirilmesi başlığı altında, hayvan sayısından sağlığına, beslenmesine kadar işletmelerin büyüklüğüne kadar ve özellikle “İşletme Odaklı Koruyucu Veteriner Hekimlik Sistemi ile hayvan refahını içerecek şekilde insan ve hayvan sağlığına yönelik tek sağlık politikası hayata geçirilecektir” ifadesi yer almaktadır. 2019-2023 yıllarını kapsayan 11. Kalkınma Planının hazırlanmasına temel teşkil eden Tarım ve Gıdada Rekabetçi Üretim Özel İhtisas Komisyonu Raporunda; “Hayvan sağlığının doğrudan insan sağlığını etkilediği ve hayvansal ürünlerin insan beslenmesindeki tartışmasız önemi düşünüldüğünde, insan sağlığının hayvan sağlığına bağlı olduğu sonucuna varılmaktadır. Zoonozlar yani hayvanlardan insanlara geçen hastalıklar ve halk sağlığı giderek ön plana çıkmaktadır. Bu nedenle bugün dünyada “Tek Sağlık” konseptinin önemi her geçen gün artmaktadır. “Sağlıklı İnsan İçin Sağlıklı Hayvan” gerekliliği üzerine kurulu “Tek Sağlık” yaklaşımında, hayvan sağlığı ve refahı, gıda güvenilirliği ve halk sağlığı konuları da önem kazanmaktadır.” İfadesi bulunmaktadır. Bu durumda Tek Sağlık uygulamaları için işlevsel yapılar oluşturulmalı. Doğrudan Cumhurbaşkanlığına bağlı Hastalık Kontrol ve İzleme Merkezi kurulmalıdır. Burada Beşeri hekimler, veteriner hekimler, Çevre uzmanları, gıda hijyenistleri ve diğer sağlık grubu birlikte multidisipliner faaliyetlerde bulunmalıdır. Yine, çok başlılığa son veren, etkin, motivasyonu yüksek, hızlı karar alabilen, problemlere anında çözümler getirebilecek, uluslararası kurallara uygun, 5996 sayılı kanunla uyumlu bir “Veteriner İşleri Genel Müdürlüğünün” kurulması ve bu Genel Müdürlüğün taşra yapılanmasının sağlanması ile yeterli sayıda veteriner hekimin (en az 5000) istihdam edilmesi öncelikli bir konudur. Veteriner İşleri Genel Müdürlüğü’nün 1984 yılında kapatılması ülkemiz için bir kırılma noktası olmuştur.
