Başlıktaki gibi seslendi, Ankara Anıt Park’ta bir emekli.
Açlık sınırının çok altında ücretlerle yaşam mücadelesi veren emekliler Cumartesi günü miting yaptı.
Ekranlarda görmüşsünüzdür; yaş almışlığın ve zor hayatın olumsuz etkisi yüzlerinden, yavaş ve sitemli konuşmalarından anlaşılıyordu…
“Açız” diye bağırmadılar, yaşlarının getirdiği olgunlukla taleplerini dile getirdiler.
“Millet torunlarını göremiyor” sözleri doğrusu beni oldukça derinden etkiledi. İzlediyseniz eminim sizleri de etkilemiştir…
O amca torunlarına harçlık veremediğini dile getiriyor. Daha doğrusu yaşamının merkezine çocukları ve torunlarını koymuş…
“O torunlarım ” dedi ama ekmek kuyruklarında beklemekten yorulduğunu, çarşı pazardan birkaç ürün ile eve dönmenin verdiği çaresizliği yaşadığını, etli yemeğin tadını unuttuğunu, elektrik ve doğal gaz kullanımında oldukça dikkatli davranmak zorunda kaldığını, ay sonunu getiremeyip kara kara düşündüğünü hepimiz çok iyi biliyoruz…
Bu iktidar da biliyor. Daha öncekiler de biliyorlardı…
Lafa geldi mi yaşlılara saygı, dini olarak da, gelenek olarak da ilk sıraya konuluyor ama iş maaş zamlarına geldiğinde, herkes kulağının üstüne yatıyor, başını farklı yöne çeviriyor.
İlerlemiş yaşlarına karşın iş arayanlar da var, kefen parasını harcamak zorunda kalanlar da…
Bayram ikramiyelerinden halen haber yok…
İktidar temsilcilerinden birbirlerinden farklı açıklamalar geliyor. İfadeler zihin bulandırınca önce yeşeren umutlar, sonrasında yerini karamsarlığa bırakıyor.
Aslında laf kalabalığı yapılıp gündem değiştiriliyor. Hani uçuyor, kaçıyor, Almanya bizi kıskanıyordu!
Emeklilere verilecek bayram ikramiyesine zam yapabilmek için bile bu kadar beklenir mi?
İkramiyelerde artış olacağını hepimiz biliyoruz. Tabi biraz daha bekletip, umutsuzluk körükleyip, sonra şaşalı laflarla bayram ikramiyesine yönelik haberler gazete sütunlarında yer alınca daha fazla algı yaratır değil mi?
Gerçi son aylarda her yanımızı algılar çevirdi. “ Mış” gibi yapılıyor her şey yerinde sayıyor…
Sadece gerileyen yurttaşın alım gücü ve sabrı !..
