Önceki gün bir etkinliğe katılmak üzere Atatürk Parkına gittim. Çok, ama çok üzüldüm. O cânım park sefalet içindeydi. Alıştığımız çiçeklerin yeri ya kerpiç gibi toprak, ya da ayrık örtülüydü. İçim daraldı. Bir yıl evvel otomobilin onarımını beklerken buraya gelmiş, mutluluk ve gurur içinde dolaşmıştım. O gün çektiğim fotoğraflardaki muhteşem görüntüler halen dosyamdadır.
ADANA ADANA GİBİ HİÇ DEĞİL
Zeydan Başkanımız Adana’yı 5 yıl daha “Adana Adana” yöneteceğini belirtmişti. Bu taahhüdü halen kentin birçok noktasında iri iri yazı halinde duruyor. Yani, caymak yok!.. Parka gelince, bırakın “ADANA ADANA” olmasını, ADANA BİLE DEĞİL. Adana’daki ilk A düşmüş, geriye DANA kamış sanki. O dana da dana dana gelip çiçeklere dalmış. Bazılarını yemiş, yemediklerini tepelemiş. 55 Milyon Dolarlık yerli ve millî astronotumuz yukarıdan bakmış olsaydı, burayı benzetse benzetse saçkıran vurmuş kafaya benzetebilirdi; o derece yani.
BAŞKANI ARADIM
Başkanların ne denli zaman fukarası olduklarını en iyi bilenlerdenim. Birkaç kez arayıp en çok yarım dakika konuşmuştum. Cevap alamadığımda da, en uzağı üç-dört dakika içinde dönüp “Abi buyur…” demiştir. Aynı sesi beklerken bir kadın konuştu: “Bu numara kullanılmamaktadır.” Görüşebilseydim, Parklar Bahçeler görevlilerini de alarak en kısa zamanda parkı ziyaret etmelerini önerecektim.
28 YILIN EN SEFİL BAKIMSIZLIĞI
İçtenlikle söylemek gerekirse Zeydan Başkan’ın turizme bakış açısını her zaman olumlu buldum. Tepebağ’daki restorasyon çalışmaları elbette inkâr edilemez. Büyükşehre seçilmiş fakat daha mazbatasını almamışken Portakal Çiçeği Karnavalındaki “Suya Dair Herşey” etkinliğine destek vermişti. Festivallerde ve Karnavalda da gayretliydi. İşte, asıl üzüldüğüm taraf bu; Adana’nın kültürü ve turizmi için duyarlılığını gördüğümüz Başkan zamanında, Atatürk Parkının böyle sefil olması tezat değil de nedir! Büyük Başkan Aytaç Durak tarafından baştan aşağı bakımı yapılıp çiçek tarhları ve fıskiyelerle muhteşem hale getirilen parkımız, son 28 yıl içinde asla böyle üzücü duruma düşmemişti.
FISKİYELERİN YERİ REZALET
Parkın iki ayrı kesiminde yerden 30-40 santim kadar yükselen şirin fıskîyeler vardı. Özgün ve güzel görüntü dışında yakıcı sıcakta serinlik duygusu veriyordu. Fışkıran sularla çocukların şakalaşması da ayrıca mutluluk kaynağıydı.
Artık o fıskiyeler yok. Üstelik, her birinin üstü zevk düşmanı sayılabilecek çirkin betonla kaplanmış. Yazık değil mi? O kesimlerin altındaki tesisata günah değil mi? Körü körüne kaybedilen güzelliğe kıymak insaf dışı değil mi?..
BAŞKANIN İŞİ DEĞİL!.. AMA…
Belediyede özellikle Başkanın işini aksatacak, itibarını zedeleyecek bazı gruplar var sanki. Parktaki çiçekleri, böcekleri başkan takip edecek değil elbette. Genel Sekreter yardımcıları, daire başkanları ve müdürler ne güne duruyor. Yakın gözlemlerimle biliyorum; sorunlar kronikleşince başkanın haberi olur.
Parkımız şu anda kronik düzeyi çok geçmiştir. Ben görevimi yerine getirip Sayın Karalar’ı bilgilendiriyorum.
