Vücut Geliştirme Sporunun diğer spor branşlarıyla ilgisi
Başlarken…
Antrenör, Uluslar arası Hakem ve Vücut Geliştirme ve Fitness İl Temsilcisi olarak 43 yıllık bilgi birikimini, bundan böyle Bölge Gazetesi’nde siz değerli Adanalılarla paylaşmaya gayret edeceğim.
Nihat SÖYLER
NOT= Merhum Yaşar Can Tümerdem’in sahibi olduğu HALTER DERGİSİ’nin katkılarına teşekkür ederim.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Vücut Geliştirme Sporu’nun, kaliteli ve bilgili antrenörler tarafından bir çok branşa ait sporculara yaptırılması ile daha başarılı sonuçlar alınmaktadır.
Diğer taraftan bilim adamlarının Vücut Geliştirme Sporu üzerindeki yoğun araştırmaları, bu sporu şüpheden çıkararak, bütün sporcular için vazgeçilmez olduğunu ortaya çıkarmıştır.
Halbuki yıllar önce antrenör, sporcu ve hatta kamuoyu vücut geliştirme sporu hakkında yanlış fikirlere sahip olmasalardı ve bu temel spora eğilselerdi, bir çok dünya rekoru daha o zamanlarda kırılırdı.
Sporcu yaptığı spor dalı için gerekli olan şahsi kabiliyetine ilaveten, kuvvetli ve çabuk olmalı, elastikiyet ve dayanıklılığa sahip bulunmalıdır. Bilinçli olarak yapılan vücut geliştirme sporu bütün bu saydığımız özellikleri geliştirir.
Sporcu; fizik üstünlüğü bulunmadan, sadece kabiliyeti ile yarışma kazanamaz. Her spor dalında başarı göstermekte olan sporcular, çalışmalarında devamlı olarak vücut geliştirmeye yer vermektedir.
Vücut geliştirmenin kişinin sadece sıhhat ve dış görünüşü ile ilgili olmadığı, tüm spor dallarındaki sporcular için arzettiği büyük önem anlaşılmış bulunmaktadır.
Antrenörler ve kondüsyon konularındaki bütün uzmanlar, bütün fiziki faktörler içinde en önemli unsurun kas kuvveti olduğunu ifade etmektedir. Kas kuvvetinin bu kadar önem kazanmasının nedeni, bilinçli yapılan vücut geliştirme çalışmalarının diğer önemli bölgelerde de gelişme sağlamasıdır.
Vücut geliştirme neticesi elde edilen kuvvetin, kas kasılmasını ve hareket süratini etkilemediği, Springfield Üniversitesi doktorlarından Peter Karpovich tarafından yapılan, büyük bir grup öğrenci üzerindeki deneyle ispat edilmiştir.
Dr.Karpovich, öğrencileri üç gruba ayırarak 1.gruba hiçbir spor dalıyla uğraşmayanları, 2.gruba spor yapan fakat antrenmanlarında vücut geliştirmeye yer vermeyenleri, 3.gruba ise çalışmalarında en az altı ay müddetle vücut geliştirmeye yer vermiş olan sporcuları aldı.
Dr.Karpovich vücut geliştirmede kullanılan ağırlıkların kol, omuz ve tüm üst vücut üst bölgesini etkilediğini ve eğer bu çalışmalar sporcunun hareket süresini azaltmış olsaydı, bunun olumsuz etkilerinin üst vücutta görülebileceğini düşünmüştü. Bu nedenle Karpovich özel olarak hazırlanmış ve kol hareketleriyle dönen bir tekerleği, üç grup öğrenciyi denemek için kullandı. Deneyin amacı; verilen süre içerisinde tekerleri en çok döndürebilmekti. Deney neticelerine göre tekerleği en çok döndürenlerin, antrenmanlarında vücut geliştirmeye yer verenler olduğu görüldü. En az döndürenler ise hiçbir spor dalıyla meşgul olmayanlardı.
Bu deneye benzeyen başka deneyler de 1948 Olimpiyatları’ndan beri yapılmakta ve muhtelif branşlardaki sporcuların çabukluk dereceleri araştırılmaktadır. Bu deneylerde daima en büyük sürate sahip olanların vücut geliştirme çalışmaları yapanlar olduğu belirlenmiştir.
Belli bir ağırlık altında kuvvetli kaslar, zayıf kaslara göre daha dayanıklı olduğundan çabuk kasılır. Diğer taraftan kuvvetin geliştirilmesiyle birlikte süratin de arttığı tesbit edilmiştir. Netice olarak kuvvet ve sürat ikiz kardeş gibidir.
Sporcunun kuvvetini geliştirmeye eğilmesi ve bunu yaparken de ilgili olduğu spor branşında aktif rol oynayan kaslarına daha fazla zaman ayırması gerekmektedir.
Gelişmiş olan kaslara daha fazla kuvvet tatbik edilir ve istenen hareketler rahatça yapılabilir. Diğer taraftan kasların kuvvetli olması ile darbelere karşı mukavemet kazanılır ve yaralanmalar asgari seviyeye indirilir. Buna hemen dünya şampiyonu ve Mr.Olimpia ünvanlı vücutçu Sergi Olivia’nın geçirmiş olduğu bir yaralanma olayını örnek olarak gösterebiliriz. Amerika’da Chicago Polis Teşkilatı’ndaki görev sırasında Sergi Olivia’nın belinde bulunan tabancası, mide bölgesine doğru patlıyor. Mucize eseri ölümden dönen vücutçunun mide kaslarının çok kuvvetli ve kalın olmasının hayatının kurtulmasında en büyük faktör olduğunu tüm tıp uzmanları açıklıyor.
Kısa, orta ve uzun mesafe koşularında dahi kol ve omuzların kuvvetli olması gerekir. Daha hızlı koşmak, daha uzağa atış yapmak, daha yükseğe sıçramak, daha kuvvetli vuruş için hep esas olan kuvvettir.
Bugün futbolcuların da, kas gücünü artırmadan, derhal futbol sezonu içine girmelerinin daha mevsum başında bir koç kas ve tendon, ligament ve bir çok bağ droku sakatlanmalarına maruz kaldıklarını görüyoruz.
Dr.Karpovich, başka bir deneyde de vücut geliştirme ile vücudun elastikiyet derecesini incelemiştir. Bunun için John Grimek adlı iki defa Amerika Vücut Geliştirme Şampiyonu olan sporcudan yararlandı. Bu deneyde adı geçen sporcunun bacaklarını düz tutarak, dirseklerini yere temas ettirmekte olduğu büyük bir hayretle görüldü.
Jack R.Leightonh adındaki beden eğitimi profesörü, vücut geliştirme sporunun vücut eklemleri üzerindeki tesirini incelemiştir. 8 haftalık vücut geliştirme çalışmalarından sonra incelenen 30 eklemin 27’sinde hareket inkişafi ve kuvvetlenme görülmüştür. Yine aynı araştırmacı tarafından yapılan çalışmalar neticesinde dünya şampiyonu vücutçu ve haltercilerin vücutlarında büyük bir bükülebilme ve eklem hareketi olduğu gözlenmiştir. Bu sporculardaki 30 adet eklem ile 16 yaşındaki çocukların aynı eklemleri mukayese edilmiştir. Mukayesesi yapılan 30 eklemden 15’inde sporcular üstün bulunmuş, 10 eklemde eşitlik olmuş ve yalnızca 5 eklemde çocukların eklemleri üstün bulunmuştur.
Bu araştırmalar; vücutlarında kassal gelişme ve kuvvet bulunan vücutçuların 16 yaşındaki çocuklara nazaran daha fazla bükülebilme ve hareket bulunduğunu göstermiştir. Böylece vücut geliştirme ile adaleli, bükülmeyen ve hareket azlığı bulunan vücutlar elde edilmediği ispatlanmıştır.
Bugün bütün spor branşlarında üstün başarılarına şahit olduğumuz dünya çapındaki sporcuların hemen hemen tamamı çalışmalarında vücut geliştirmeye yer vermektedir.
Bilinçli vücut geliştirme çalışmaları yalnız olimpiyatlara katılanlar ve diğer tüm amatör sporcular tarafından uygulanmaz. Bilhassa zamanımızda vücut geliştirme tüm profesyonel spor takımlarımızın antrenmanlarında yer almaktadır. Daha önce yanlış bilgiler neticesi bu spora gereken önemi vermemiş olan idareciler ve kulüp sahipleri şimdi takımları için özel vücut geliştirme merkezleri kurarak onların fiziklerinin güçlenmesini ve kendi branşlarında ilerlemelerini sağlamaktadır.
Dünya üzerinde yapılan bütün ilmi çalışmalar ve protaki tecrübelerle ispat edilen şudur; İyi ve bilimsel vücut geliştirme çalışmaları neticesinde, kuvvet artması, dayanıklılığın inkişafi, çabukluk, daha iyi denge, artan esneklik ve çevikliğin ilerlemesi sağlanmaktadır. Bütün bunların bir bütün olarak sağlanması ve koordinasyonu ise sporcunun fiziki durumunun daha iyi seviyelere gelmesi ve atletik kabiliyetinin gelişmesini oluşturmaktadır.
Bu nedenle; vücut geliştirme, hangi spor disiplinine ait olursa olsun tüm sporcuların başarı ve bu başarının devamlılığını sağglayan anahtardır.
(Kaynak: Erol UĞUR)
