Tabelâsında ne yazarsa yazsın, Taşköprü’nün 220 yıllık dostu, nehir boyundaki en görkemli abidesinin adı “Kız Lisesi” olarak bilinir. Ne zamandan beri, 1934’ten beri… Demek ki, 90 yıl olmuş. Bu da, bina adının halk nezdinde tescil görmesine fazlasıyla yeter. Halbuki, tam alnında gözümüze sokulurcasına kocaman bir Adana Valiliği yazısı gerili.
VALİLİK DE HAKLI, KIZ LİSELİLER DE!
Tarafsız ve dahi bağımsız, vicdanen bakacak olursak Valilik bu tasarrufunda haklı. “Daha ne yapayım; Kültür Sanat Merkezi dediniz, verdik. Dört yıl çok iyi kullandınız, ardından malamat ettiniz. Ne arşiv kaldı, ne kütüphane, ne de etkinlik. Koskoca ve de görkemli bina boş mu kalacaktı?” dese haklı değil mi? Elbette; hem de yağız yerden göğ renkli arş-ı alâya kadar haklı.
Bu kez de Kız Lisesi Mezunları parmak kaldırıp söz istese ve derse ki, “Saygıdeğer Valilik; elbette haklısınız. Keşke deprem tahribatı sonrasındaki restorasyon ertesinde bina tekrar ve Kız Lisesi olsaydı, yeni kız lisesi de Çukurova Kız Lisesi diye isimlendirilseydi iyi olmaz mıydı? Tamam, olmadı; şimdiden sonra da belki zor. Fakat her şeye rağmen bina, bizim de sorumluluk alacağımız uygun bir yönetimle, tıpkı 2007-2010 arasında olduğu gibi yararlı hizmetler verebilir. Ulusal ve uluslararası toplantılara, sergilere ve konferanslara ev sahipliği yapabilir. Yine, 2010’dan sonra ne olduğu bilinmeyen muhteşem kent hafızası yeniden canlandırılabilir.” şeklinde konuşsa, onlara da hak vermek gerekir.
MÜZE AÇILDI
“Yetmez ama evet!” diyorlar ya, biz son teşebbüsü de öyle karşıladık. Cephesinde Valilik yazan binanın bodrum katı da olsa, yapının halk nezdindeki ismini gölge altında da olsa koruması bakımından önemli. Sayın Valimize çok teşekkür etmek boynumuzun borcudur.
Bu arada, Adana Kız Lisesi Mezunları Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’ne de bu anlamlı ve son derece yararlı teşebbüslerini de şükranla anmamız gerek. Sağ olsunlar, var olsunlar.
Açılışa katıldım. Dernek Başkanı Belkıs Yakıcı’nın heyecan ve mutluluğunu gururla izledim. Başkan Yardımcısı Ayten Bakır’ın gelen her katılımcıyı her zamanki güler yüzüyle karşılayışı güneşli havaya letafet kattı. Tabii yıllar önce emekli olmuş ak saçlı kadın öğretmenler ve 26 yıl önceki depremden evvel burada okumuş olan kadınların yıllar sonra bir arada olmalarından kaynaklanan heyecanı ve sevinci görülmeye değerdi. Eminim; öğretmenler az sonra çalacak zille sınıfa girecekmiş gibi anlık duygulara kapılmışlardır. Öğrenciler de, biraz sonraki sınavda nasıl kopya çekeceklerini düşünmüşlerdir.
KANUNDAN ESİNTİ
Bir zamanlar fena halde işgale uğramış olan Ulus Parkı’nı Başkan Aytaç Durak, tıpkı diğer parklarda olduğu gibi temizletip yeniden güzelleştirmişti. Parkın bir yanı şimdilerde Kız Lisesi’nin arka bahçesi gibi duruyor. Bir de yeşil ki, görmelere seza. Katılımcılar, şansın ayrıca güzellik kattığı güneşli havada bahçe keyfini yaşadı. Bu keyfe keyif katan bir de kanun ve onu mükemmel konuşturan kanuni vardı. Duygulu ezgilerle, mutluluğa renk kattığını söyleyebiliriz.
ÇARŞAMBAYA: VALİ YARDIMCIMIZ VE AÇILIŞ
